Coby Timp, een actrice die pas op middelbare leeftijd haar debuut in de acteerwereld maakte, is op 23 september op 95-jarige leeftijd overleden. Ze verwierf vooral bekendheid door haar rollen in televisieseries zoals Het zonnetje in huis en de tv-adaptatie van de boeken van Hendrik Groen. Haar acteercarrière begon in het amateurtoneel, waarna ze op haar vijftigste toetrad tot het Ro Theater. ‘Acteren is echt mijn ding’, vertelde ze aan het begin van de zomer in het Noord-Hollands Dagblad. 

Coby Timp werd geboren in 1930 in Amsterdam en groeide op als enig kind in een arbeidersgezin waar vaak weinig geld beschikbaar was. Culturele activiteiten zoals theaterbezoek waren zeldzaam binnen het gezin. Ondanks haar vroege passie voor toneel, stuurden haar ouders haar in de richting van het onderwijs. Ze werkte vele jaren als kleuterleidster, maar bleef daarnaast actief in het amateurtoneel. Zo trad ze lange tijd op met groepen zoals de Engelenbak en Theatergroep Toetssteen.

Op een avond tijdens een optreden werd ze ontdekt door iemand van het Ro Theater, die haar aantrok voor het gezelschap. Bij het Ro Theater schitterde ze in stukken zoals Tartuffe (1981) en Hedda Gabler (1982). Later vertolkte ze ook rollen in de producties van John Lanting’s Theater van de Lach.

In een interview met het Noord-Hollands Dagblad beschreef ze haar geluk: ‘Het was een aaneenschakeling van kansen. Ik kreeg de kans om kluchten te spelen met John Lanting. Ik begreep niet waarom hij voor mij koos. “Ik zag dat je goed kon luisteren”, zei hij. En van het een kwam het ander.’

LEES  Ontdek 10 Unieke Theatervoorstellingen: Vier Keti Koti als nooit tevoren!

Haar televisiecarrière omvatte rollen in series zoals GTST, Het zonnetje in huis, Toen was geluk heel gewoon, Zeg ‘ns Aaa en Het geheime dagboek van Hendrik Groen. Ze verscheen ook in 2003 en 2007 in theaterbewerkingen van Zeg ‘ns Aaa. Door haar portfolio van meestal bescheiden rollen, verwierf ze de bijnaam ‘koningin van de bijrol’.

Ondanks haar succes bleef ze nuchter over haar beroep. In 2021 vertelde ze aan De Nieuwe Revu: ‘Ons werk biedt voldoening en kan kijkers raken of vermaken, maar we zijn geen dokters die levensreddende operaties uitvoeren. Dat is pas echt belangrijk werk. Waarom krijgt die sector niet de aandacht die wij acteurs vaak wel krijgen? Dat heb ik nooit echt begrepen.’

In het voorjaar van 2025 verhuisde Timp naar het Rosa Spier Huis, waar ze op 23 september kwam te overlijden.