Mysterieuze Romeinse Artefact Ontdekt in New Orleans: Bericht van ‘Geesten der Doden’ Onthuld!

NEW ORLEANS — Terwijl een familie in New Orleans hun verwilderde achtertuin opruimde, deden zij een buitengewoon ongewone ontdekking: onder het onkruid vonden zij een mysterieuze marmeren plaat met Latijnse tekens, inclusief de zin “geesten van de doden”.

“Het feit dat het in Latijn was, dat zette ons echt aan het denken, toch?” zei Daniella Santoro, een antropoloog van de Tulane Universiteit. “Je ziet zoiets en je denkt, ‘dit is geen alledaags voorwerp.’”

Gefascineerd en enigszins verontrust, nam Santoro contact op met haar collega klassiek archeoloog Susann Lusnia, die al snel besefte dat de plaat een 1900 jaar oude grafsteen was van een Romeinse zeeman genaamd Sextus Congenius Verus.

“Toen ik de afbeelding zag die Daniella me stuurde, kreeg ik echt kippenvel omdat ik stomverbaasd was,” zei Lusnia.

Nader onderzoek door Lusnia onthulde dat de plaat al decennia lang vermist was uit een Italiaans museum.

Sextus Congenius Verus overleed op 42-jarige leeftijd aan onbekende oorzaken, na meer dan twee decennia te hebben gediend in de keizerlijke marine op een schip vernoemd naar de Romeinse god van de geneeskunde, Asclepius. De grafsteen noemt de zeeman “verdienstelijk” en werd opgericht door twee personen die zijn “erfgenamen” worden genoemd, waarschijnlijk scheepsmaten aangezien militairen in die tijd niet mochten trouwen, aldus Lusnia.

De plaat bevond zich in een oud militair kerkhof met ongeveer 20 graven, ontdekt in de jaren 1860 in Civitavecchia, een kustplaats in noordwest Italië, ongeveer 30 mijl (48 kilometer) van Rome. De tekst was al in 1910 opgetekend en opgenomen in een catalogus van Latijnse inscripties, die vermeldde dat de verblijfplaats van de plaat onbekend was.

De plaat was later gedocumenteerd in het Nationaal Archeologisch Museum in Civitavecchia voor de Tweede Wereldoorlog. Maar het museum was tijdens de geallieerde bombardementen “zo goed als verwoest” en het duurde enkele decennia om het te herbouwen, zei Lusnia. Museummedewerkers bevestigden aan Lusnia dat de plaat al decennia lang vermist was. De opgetekende afmetingen — 1 vierkante voet (0,09 vierkante meter) en 1 inch (2,5 centimeter) dik — kwamen overeen met de grootte van de plaat gevonden in Santoro’s achtertuin.

“Je kunt geen beter DNA hebben dan dat,” zei Lusnia.

Zij meldde dat de FBI in gesprek is met de Italiaanse autoriteiten om de plaat te repatriëren. Een woordvoerder van de FBI zei dat het agentschap tijdens de overheidsstop niet kon reageren op verzoeken om commentaar.

Een laatste wending in het verhaal suggereert hoe de plaat in New Orleans terecht is gekomen.

Toen mediaberichten over de vondst deze week begonnen te circuleren, zegt Erin Scott O’Brien dat haar ex-man haar belde en haar vertelde het nieuws te volgen. Ze herkende onmiddellijk het stuk marmer, dat ze altijd als een “cool stuk kunst” had beschouwd.

Ze hadden het gebruikt als tuindecoratie en waren het daarna vergeten voordat ze het huis in 2018 aan Santoro verkochten.

“Niemand van ons wist wat het was,” zei O’Brien. “We keken naar de video, gewoon in shock.”

O’Brien zei dat ze de plaat van haar grootouders had gekregen — een Italiaanse vrouw en een inwoner van New Orleans die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het land was gestationeerd.

Vermoedelijk zou niemand blijer zijn met de herontdekking van de plaat dan Sextus zelf. Grafstenen waren belangrijk in de Romeinse cultuur om nalatenschappen te waarborgen, zelfs van gewone burgers, zei Lusnia.

“Nu wordt er zoveel over Sextus Congenius Verus gesproken,” zei Lusnia. “Als er een hiernamaals is en hij is erin en hij weet het, is hij erg blij omdat dit is wat een Romein wil — voor altijd herinnerd worden.”