Ontdek de WijkJury Amersfoort: ‘Wij zijn allemaal alles!’

mei 26, 2025

Theaterkrant logo

WijkJury’s in Nederland en België

In Nederland zijn er 22 actieve WijkJury’s en in België drie. Deze groepen, ondersteund door Female Economy, bezoeken jaarlijks talloze voorstellingen met een frisse blik en kiezen hun favoriet. Najat Kaddour, voormalig lid en ‘roedelchef’, maakt dit theaterseizoen een tour langs diverse WijkJury’s in het hele land. Deze maand is ze te gast bij de WijkJury van Amersfoort.

De tweede helft van mijn vrijdag breng ik opgefrist door als Chelsi, de huidige roedelchef van de WijkJury Amersfoort, mij details stuurt voor een avond uit in Theater De Lieve Vrouw. Het is een genot om me te laten ‘roedelen’: geen beslissingen, geen gedachten, alles is voorbereid. Ik ben simpelweg gekleed, passend bij het thema van de voorstelling over het alledaagse leven.

Bij aankomst in het theatercafé sluit ik aan bij een drukke tafel waar de juryleden een informele voorstemming houden over de voorstellingen die ze tot nu toe hebben gezien. Het theaterseizoen loopt ten einde. Er worden agenda’s bijgepakt om nog een laatste voorstelling te plannen die sommige leden gemist hebben. Ook starten sommige leden die volgend seizoen stoppen met de WijkJury een app-groep om zich samen in te schrijven voor het ‘We are Public’-lidmaatschap, dat toegang biedt tot voorstellingen met korting.

Inclusie in de Theaterzalen

Rebekka kijkt uit naar nog een jaar bij de WijkJury Amersfoort en zwaait met een vlag voor ‘diKscriminatie’. Ze vertelt dat dik zijn als negatief wordt gezien, en dat ze dagelijks met discriminatie te maken heeft. Ze kan niet comfortabel zitten in gewone theaterstoelen en moet in Theater de Flint achterin op een losse stoel zitten. Haar vlag staat voor het creëren van letterlijk meer ruimte voor mensen met een fysieke beperking in theaterzalen.

LEES  Raad voor Cultuur: Advies voor achtjarige subsidieperiode, eist betere overheidsafstemming!

Rebekka’s moed om voor zichzelf op te komen inspireert me en zet me aan het denken over het belang van een eigen stem hebben, en of ik zelf wel genoeg mijn stem laat horen.

De Voorstelling van de Avond

Vanavond heeft Rebekka geen probleem met ruimte, we bekijken gezamenlijk de voorstelling Dingen, een live documentaire van TG Tiefschnee. De acteurs Quincy van Driesten en Ayisha Sidiqqi spelen alledaagse mensen in alledaagse situaties. Ik zit naast Gert die zich afvraagt wat er zo boeiend is aan deze ‘saaie’ mensen. Stilletjes begin ik te twijfelen of ik de personages ook saai vind, maar voel de druk om de groepsmoraal hoog te houden.

Het stuk toont gebroken mensen die zich normaal voordoen, alsof ze geen recht hebben om voluit te leven omdat ze iemand anders hebben overleefd. Ik besef dat ik me vaak ook ‘te veel’ voel, door schuldgevoelens over wereldgebeurtenissen. En ik worstel met hoe ik mijn stem moet laten horen.

Na afloop zijn Anne-Loes en Rebekka enthousiast over de voorstelling. In het nagesprek met de jury vertelt acteur Quincy over het moment dat hij even zichzelf was op het podium, wat hij als het moeilijkst ervoer. Hij waardeerde de spontane interactie met de WijkJury-leden, die zonder toestemming van elkaar reageerden, wat hij verfrissend vond.

Ik denk na over het doel van theater: het voelen van emoties die we normaal vermijden, het eerlijk zijn op een Shakespeariaanse manier, en het kijken naar ongemakkelijke waarheden. En ik overweeg hoe theater ons kan helpen om in de echte wereld onze stem te laten horen: luid en duidelijk.

LEES  Hollandia Revolutioneert Theater: Ontdek Hoe Ze Theatergeschiedenis Schrijven!

Vergelijkbare berichten

Beoordeel dit post

Plaats een reactie

Share to...