Reuzeninktvis, grootste ongewervelde ter wereld, voor het eerst in natuur gefilmd!

Zij hebben het vastgelegd op video.

Wetenschappers hebben bewezen dat de zee nog steeds vol grote geheimen zit nadat ze beelden hebben vastgelegd van de kolossale inktvis — het grootste ongewervelde dier op de planeet — in zijn natuurlijke habitat, voor de eerste keer.

“Dit is de eerste bevestigde opname van de kolossale inktvis in zijn diepzee thuis,” verklaarde Kat Bolstad, een inktvis onderzoeker aan de Auckland University of Technology in Nieuw-Zeeland die de beelden bevestigde zoals gerapporteerd door National Geographic. “Dit is eerlijk gezegd een van de meest opwindende waarnemingen die we hebben gehad.”

De baanbrekende video werd vorige maand gemaakt nabij de Sandwich-eilanden door een op afstand bestuurbare onderzeeër ingezet door wetenschappers van het Schmidt Ocean Institute.

In de video is de doorschijnende, jonge koppotige te zien die zich voortbeweegt in de Zuidelijke Oceaan op een diepte van bijna 2000 voet — een aanblik die naar verluidt inktvisexpert Aaron Evans deed beginnen met “hyperventileren” van opwinding.

Dit jonge exemplaar was slechts ongeveer een voet lang.

Echter, volwassen kolossale inktvissen kunnen groeien tot een lengte van 23 voet en wegen 1100 pond, waardoor ze het grootste ongewervelde dier ter wereld zijn — zelfs groter dan de beroemde reuzeninktvis die vereeuwigd werd door Jules Verne in “20.000 Mijlen onder Zee”, zoals gerapporteerd door Live Science.

Het Kraken-achtige wezen heeft ook de grootste ogen van elk dier, met een diameter van ongeveer 11 inch, ongeveer dezelfde grootte als een voetbal.

Ondanks zijn enorme grootte, was deze kolossale calamari nooit eerder gefilmd in zijn natuurlijke, diepzee habitat — tot nu toe.

Eerdere beelden toonden meestal de enorme weekdier, die in diepe Antarctische wateren woont, dicht bij de dood nabij het oppervlak — vaak nadat hij per ongeluk was gevangen door vissersschepen.

Het eerste complete exemplaar werd per ongeluk gevangen in 2007 door een vissersvaartuig bij Antarctica.

De meeste kennis over de kolossale inktvis komt van resten gevonden in de magen van potvissen, zoals het geval was bij de eerste ontdekking in 1925, toen mariene bioloog James Erik Hamilton twee van zijn armen vond in de buik van een van deze roofzuchtige walvisachtigen.

Bolstad beweert dat de mysterieuze inktvis camera schuw is vanwege hun wereldrecord grote ogen, die gevoelig zijn voor het licht uitgestraald door onderzeeërs.

“Ze weten dat we er zijn lang voordat wij weten dat zij er zijn,” vertelde ze aan NatGeo. “Ze vermijden ons actief.”

Als gevolg daarvan weten we heel weinig over de dieet, levensduur of voortplantingsgewoonten van de soort, zoals NPR meldde.

Met deze baanbrekende ontdekking hoopt het team echter licht te kunnen werpen op hoe de dieren zich gedragen als ze jong zijn.

Kolossale inktvissen behoren tot de familie van de glasinktvissen, vandaar de transparantie van hun jongen, die opaquer wordt naarmate ze ouder worden.

Ze voeden zich voornamelijk met middelgrote Antarctische vissen zoals de Patagonische tandvis, mogelijk door ze te verstrikken met de kenmerkende haken op hun tentakels.

Echter, in tegenstelling tot wat hun formidabele grootte en naam zou kunnen suggereren, bevinden deze zeedieren zich niet aan de top van de voedselketen.

Integendeel, jonge kolossale inktvissen worden vaak getarget door olifantzeehonden en pinguïns, terwijl volwassenen vaak ten prooi vallen aan sluimerhaaien en potvissen.

Hoewel de littekens op de laatste aangeven dat ze zich niet zonder slag of stoot gewonnen geven.

Deze ontdekking komt slechts enkele maanden nadat een andere expeditie van Schmidt beelden vastlegde van de glaciaal glasinktvis, een soortgelijke soort die ook nog nooit eerder in zijn natuurlijke omgeving was gezien.

“De eerste waarneming van twee verschillende inktvissen tijdens opeenvolgende expedities is opmerkelijk,” verklaarde Jyotika Virmani, de uitvoerend directeur van het Schmidt Ocean Institute, in een verklaring. “Deze onvergetelijke momenten blijven ons eraan herinneren dat de oceaan vol zit met mysteries die nog opgelost moeten worden.”